Obrzezanie – operacja stulejki

Stulejka – definicja

Stulejka jest schorzeniem wrodzonym lub nabytym, polegającym na zwężeniu ujścia napletka, które uniemożliwia (stulejka całkowita) lub utrudnia (stulejka częściowa) odprowadzenie napletka poza żołądź prącia zarówno we wzwodzie, jak i w stanie spoczynku (ryc. 1). Za stulejkę uważa się również taki stan, w którym napletek udaje się odprowadzić do rowka zażołędnego, ale w trakcie erekcji powoduje to ucisk i ból.

Ryc. 1. Stulejka

Obrzezanie – definicja

Operacja obrzezania jest niewielkim zabiegiem urologicznym. Wykonywana jest przeważnie w znieczuleniu miejscowym, nasiękowym, podczas którego operator nakłuwa kilkakrotnie okolice podstawy prącia w celu podania znieczulenia, po czym może Pan odczuwać dotyk, ale nie będzie się to wiązało z bólem w operowanej okolicy. Następnie wycinany jest nadmiar napletka na wysokości rowka zażołędnego. Po zaopatrzeniu krwawiących naczyń pozostała skóra prącia zostaje przyszyta do skóry poniżej rowka zażołędnego (ryc. 2). Standardowo stosuje się szwy wchłanialne, które rozpuszczają się i samoistnie wypadają po 3-4 tygodniach. Dzięki temu nie ma potrzeby ich usuwania. Czas operacji wynosi około 45-60 minut. Po zabiegu pacjent ma nałożony na prącie opatrunek, który w większości wypadków należy zmienić następnego dnia w godzinach popołudniowych. Zabieg nie jest zwykle związany z koniecznością hospitalizacji i w niedługim czasie po jego zakończeniu pacjent może wrócić do domu.

Ryc. 2. Obrzezanie

Kiedy wykonuje się zabieg obrzezania?

Obrzezanie wykonuje się u mężczyzny, który ze względu na nadmiar napletka ma problemy z satysfakcjonującym współżyciem seksualnym, u którego występują z tego powodu nawracające infekcje lub problemy z oddawaniem moczu. Nieleczona zaawansowana stulejka uniemożliwia współżycie, może również powodować poważne stany zapalne i całkowite zatrzymanie moczu. Im później wykonuje się zabieg obrzezania, tym bardziej zaawansowane są zmiany zapalne, które wpływają na gorszy efekt kosmetyczny po zabiegu. Ponadto długotrwała stulejka istotnie zwiększa ryzyko wystąpienia raka prącia.

Objawy związane ze stulejką mogą być następujące:

• Ból podczas stosunku.
• Trudności lub brak możliwości odprowadzenia napletka.
• Nawracające infekcje żołędzi prącia oraz układu moczowego.

Ryzyko wystąpienia powikłań pooperacyjnych

Z zabiegiem obrzezania związane jest ryzyko wystąpienia pewnych następstw i powikłań. Należą do nich:

• Złe gojenie się rany. Mimo zachowania wszystkich zasad aseptyki i antyseptyki podczas zabiegu, okolica operowana jest narażona w okresie pooperacyjnym na częste drażnienie przez bieliznę oraz kontakt z moczem. Z tego powodu rana może nie goić się prawidłowo. Bardzo istotne jest, aby w okresie pooperacyjnym unikać wzwodów i zaniechać współżycia przez okres 6 tygodni. Niestosowanie się do tej zasady może doprowadzić do rozerwania szwów i rozwoju stanu zapalnego, a w efekcie nieestetycznych blizn. W przypadku, gdy stan rany w okresie pooperacyjnym zaniepokoi Pana, proszę skontaktować się z urologiem prowadzącym, aby ocenić, czy konieczna jest interwencja zabiegowa lub stosowanie antybiotyku.
• Krwawienie miejscowe. W rzadkich przypadkach po kilku–kilkunastu godzinach od zabiegu może wystąpić krwawienie miejscowe objawiające się przekrwieniem czystego uprzednio opatrunku i aktywnym sączeniem się krwi. W takim przypadku proszę ucisnąć krwawiące miejsce czystym jałowym opatrunkiem. Jeżeli po kilkunastu minutach krwawienie utrzymuje się, proszę pilnie skontaktować się z ośrodkiem, w którym przeprowadzono zabieg.
• Uszkodzenie żołędzi prącia. W przypadku zaawansowanych postaci stulejki
  z obecnością nasilonych zmian zapalnych chorobą zajęta może być również żołądź prącia. W takim przypadku po zabiegu żołądź prącia i/lub trzon prącia mogą być zdeformowane.
• Inne powikłania występują niezwykle rzadko, mogą jednak być potencjalnie groźne dla zdrowia i życia chorego. Dotyczą one między innymi reakcji uczuleniowej na stosowane leki, w tym lek znieczulający miejscowo.

Jeśli jest Pan uczulony na jakiekolwiek leki, a w szczególności na środki miejscowo znieczulające, należy ten fakt bezwzględnie zgłosić urologowi przed operacją.

Wytyczne dotyczące rekonwalescencji po zabiegu obrzezania

• codziennie dbać o odpowiednią higienę w miejscu operowanym. Wskazana jest codzienna kąpiel pod prysznicem, podczas której zaleca się umyć prącie mydłem w płynie. Po kąpieli nie należy wycierać operowanej okolicy ręcznikiem, tylko odkazić ją za pomocą zaleconego preparatu (np. Octenispet) i pozostawić do wyschnięcia. Następnie wskazane jest pokrycie operowanej okolicy cienką warstwą maści z antybiotykiem i założenie czystego, jałowego opatrunku. Tak należy postępować przez okres od 1 do 2 tygodni po zabiegu.
• w pierwszych dniach po obrzezaniu zaleca się utrzymywać prącie pod bielizną w pozycji pionowej, co znacznie zmniejsza obrzęk rany i przyspiesza proces gojenia.
• powstrzymać się od podejmowania aktywności seksualnej przez okres 6 tygodni od zabiegu. Przez czas 1 tygodnia od obrzezania wskazane jest również unikanie ciężkiej aktywności fizycznej.
• proszę nie stosować żadnych doustnych leków hamujących krzepnięcie krwi. Ich zażycie może przyczynić się do wystąpienia masywnego krwiomoczu. Jeśli z powodu obciążeń kardiologicznych przed zabiegiem odstawił Pan doustne leki przeciwkrzepliwe i rozpoczął stosowanie iniekcji heparyny, proszę kontynuować leczenie iniekcjami przez co najmniej 2 tygodnie lub zgodnie z zaleceniami lekarza.

Co trzeba wiedzieć o zabiegu obrzezania?

• Ból w operowanej okolicy. Zwykle jest miernie nasilony i nie wymaga stosowania leków przeciwkrzepliwych.
• Krwiak podskórny, zasinienie skóry prącia. Sine zabarwienie skóry trzonu prącia występuje dość często i jest związane z wystąpieniem niewielkich krwiaków podskórnych w związku z wykonaniem kilku wkłuć podczas podawania znieczulenia miejscowego. Zasinienie powinno ustąpić samoistnie w ciągu około 1-2 tygodni po zabiegu.
• Szwy wchłanialne. Ulegną rozpuszczeniu i samoistnie wypadną w czasie do 6 tygodni od zabiegu. Jeśli proces gojenia przebiega prawidłowo, zwykle nie jest wymagana kontrola urologiczna.

Jak przygotować się do zabiegu obrzezania?

Przeważnie obrzezanie nie wiąże się z koniecznością przedłużonej hospitalizacji. Pacjent zwykle wychodzi do domu w niedługim czasie po zakończeniu zabiegu. Absolutnie niezbędne jest zabranie ze sobą całej dostępnej dokumentacji medycznej, w tym wyników badań obrazowych (opis w formie pisemnej oraz płyta CD/DVD z nagranym badaniem), kart wypisowych z innych oddziałów i szpitali, a także od lekarza rodzinnego, wyników badań zleconych przed operacją, konsultacji specjalistycznych, informacji o przyjmowanych na stałe lekach, informacji i „paszportów” dotyczących implantów. Proszę też pamietać o dokumentach, które mogą być potrzebne przy sporządzaniu wypisu z Centrum Medycznego (NIP zakładu pracy, legitymacja Honorowego Dawcy Krwi, Kombatanta/Osoby Reprsjonowanej). Przed zabiegiem konieczne będzie całkowite usunięcie biżuterii (kolczyki, łańcuszki, pierścionki). Uprzejmie proszę zwłaszcza o zdjęcie obrączek i pierścionków z palców przed zgłoszeniem na zabieg gdyż często okazuje się, że nie da się ich usunąć przed samą operację bez ich uszkodzenia.

Bardzo istotne jest udzielenie lekarzowi dokładnych informacji o przyjmowanych lekach, ze szczególnym uwzględnieniem leków hamujących krzepnięcie krwi. Proszę przygotować kartkę z nazwami wszystkich leków, które Pan stosuje.

Ze względu na miejscowe znieczulenie w trakcie zabiegu obrzezania nie jest konieczne pozostanie na czczo. Może Pan jeść i pić w dniu zabiegu. Należy również przyjmować wszystkie leki w zalecanych przez Pana lekarzy dawkach. Wyjątek stanowią leki zaburzające krzepnięcie krwi. W razie wątpliwości proszę koniecznie przyjęcie jakichkolwiek leków skonsultować z lekarzem prowadzącym. Nieprzestrzeganie powyższych zasad może poważnie zagrozić Pana zdrowiu i życiu oraz może być powodem czasowego zdyskwalifikowania Pana z zaplanowanej operacji.

Wyniki i leczenie uzupełniające

Obrzezanie jest w zdecydowanej większości przypadków krótkim i stosunkowo bezpiecznym zabiegiem, którego ryzyko powikłań opisanych powyżej jest niewielkie. Wskazane jest pozostanie pod opieką urologa, który w zależności od Pana wieku i stanu zdrowia zaproponuje okresowe kontrole układu moczowo-płciowego.

Powyższe informacje mają służyć zrozumieniu przez Pana czynności podejmowanych przez personel medyczny w celu poprawy Pana stanu zdrowia. Powyższy tekst nie ma na celu wywołania u Pana strachu przed zabiegiem, lecz jest jedynie informacją o nim. Jego celem jest również uświadomienie pacjentom, że każdy, nawet najmniejszy zabieg może być obciążony pewnymi komplikacjami. W razie jakichkolwiek wątpliwości, niezrozumienia całości lub fragmentu informacji prosimy zgłosić się do lekarza prowadzącego.