Badanie przewodu pokarmowego przy pomocy kapsułki endoskopowej jest przeznaczone do diagnostyki chorób jelita cienkiego. Badanie to dedykowane jest dla pacjentów, u których mimo wykonanej gastroskopii oraz kolonoskopii nie ustalono rozpoznania choroby będącej przyczyną dolegliwości, np. krwawienia z przewodu pokarmowego. Jest to badanie całkowicie bezbolesne i nieinwazyjne. Cała procedura może zostać przeprowadzona w trybie ambulatoryjnym, zarówno u dorosłych jak i u dzieci, które ukończyły 10 rok życia.
Czym jest kapsułka endoskopowa?
Kapsułka endoskopowa to niewielkie urządzenie przypominające tabletkę. Jego wymiary to 24×11 mm. W środku kapsułki znajduje się specjalna kamera cyfrowa oraz soczewka, lampa LED, bateria, antena i nadajnik. Po połknięciu, kapsułka swobodnie przemieszcza się po przewodzie pokarmowym pacjenta, tworząc przy tym tysiące zdjęć, które ostatecznie analizowane są przez lekarza.
Wskazania do przeprowadzenia badania
- diagnostyka przewlekłych krwawień z przewodu pokarmowego o nieustalonej etiologii (po badaniu gastroskopii kolonoskopii)
- diagnostyka przewlekłej niedokrwistości z niedoboru żelaza (przy podejrzeniu patologii jelita)
- podejrzenie choroby Crohna jelita cienkiego
- podejrzenie zespołów polipowatości jelita, guzów jelita cienkiego
- jatrogenne uszkodzenia jelita np. polekowe, po radioterapii
- diagnozowanie celiakii i kontrola pacjentów z długoletnią celiakią (ryzyko chłoniaka lub raka)
- nadzór nad pacjentami zmagającymi się z wieloletnią chorobą trzewną
Kapsułka endoskopowa – przeciwwskazania
- ciąża
- wszczepiony stymulator serca
- zwężenie oraz niedrożność przewodu pokarmowego
- liczne lub duże uchyłki jelita
- przebyte operacje w obrębie jamy brzusznej
- zaburzenia połykania
- zaburzenia motoryki przewodu pokarmowego
Kapsułka endoskopowa – jak przygotować się do badania?
Aby badanie dało nam miarodajny wynik, konieczne jest odpowiednie przygotowanie pacjenta. Kluczową kwestią jest tutaj prawidłowe oczyszczenie żołądka, jelita cienkiego oraz grubego. Z tego też względu należy stosować się do określonych zaleceń.
Przed badaniem
- na 3 dni przed badaniem należy stosować dietę półpłynną
- na dzień przed badaniem należy przyjąć środek o działaniu przeczyszczającym, który przepisał nam lekarz
- na dzień przed badaniem ostatnim posiłkiem jest lekki obiad (np. zupa krem)
- 24 godziny przed badaniem zabrania się palenia papierosów
- na 24 godziny przed badaniem nie należy nakładać żadnych kremów w obrębie klatki piersiowej, ponieważ utrudni to zamocowanie elektrod
- w przypadku dużego owłosienia torsu, zaleca się depilację
W dniu badania
- należy pić jedynie czystą, niegazowaną wodę
- na 2 godziny przed badaniem nie należy przyjmować żadnych leków doustnych
Przebieg badania
Endoskopia kapsułkowa to badanie trwające 12 godzin. Na wstępie, pacjentowi przyczepiane są specjalne diody. Kolejnym krokiem jest połknięcie kapsułki.
W trakcie trwania badania, pacjentowi nie wolno jeść, ani pić niczego po za wodą niegazowaną (min. 1 szklanka na godzinę). Nie zaleca się również wykonywania ćwiczeń fizycznych oraz gwałtownych ruchów, które mogłyby spowodować odklejenie się elektrod. To samo tyczy się kąpieli w wannie oraz brania prysznica – dopuszczalne jest jedynie mycie miejscowe, które nie będzie kolidowało z elektrodami i okablowaniem.
Istotne jest również, aby pacjent unikał pomieszczeń z rezonansem magnetycznym, radiowych wież transmisyjnych oraz urządzeń takich jak np. koc elektryczny. Dozwolone jest jednak korzystanie z telefonów komórkowych, komputera, radia i TV.
Kapsułka endoskopowa – zalecenia po przebytym badaniu
Po przebytej endoskopii kapsułkowej, pacjent przez kilka dni nie powinien mieć przeprowadzanego rezonansu magnetycznego. Jeżeli jednak zajdzie taka konieczność, istnieje możliwość przeprowadzanie prześwietlenia jamy brzusznej, głównie w celu lokalizacji niewydalonej kapsułki. Zazwyczaj zostaje ona samoistnie usunięta z organizmu po 24 – 48 godzinach.
Powikłania
Powikłania po badaniu kapsułką endoskopową zdarzają się niezwykle rzadko. Najbardziej prawdopodobne jest utknięcie kapsułki w przewodzie pokarmowym, jednak ryzyko ocenia się na mniej niż 1%. Taka sytuacja może wymagać interwencji chirurgicznej. Odsetek ten może być jednak większy w przypadku osób zmagających się z chorobą Crohna, lub tych stosujących niesterydowe leki przeciwzapalne.
